Σχεδόν αμέσως το μυαλό μου ταξίδεψε. Ταξίδεψε σ’ έναν γνωστό όπου κάθε καλοκαίρι απολάμβανε το μπάνιο του στην παραλία. Ώσπου μια μέρα εμφανίστηκε στη διπλανή ομπρέλα μια κυρία μ ένα σκυλί. Το γεγονός ξένισε τον φίλο μας σε τέτοιο βαθμό ώστε προέβη σε άμεση παρατήρηση. Η ιδιοκτήτρια βέβαια του κυνός αδιαφορώντας, επικαλέστηκε τον νόμο περί κατοικιδίων. Αυτό συνέβαινε γι’ αρκετό καιρό!

Αφού πέρασε μια βδομάδα λοιπόν, αποφάσισα κι εγώ να ανέβω στη ζυγαριά! Αδερφέ, τι ήταν αυτό;; Εάν είχε στόμα θα βογκούσε! Την κοψομέσιασα τη «μαύρη», τριψήφιο έγραψε! Τριψήφιο και με διαφορά. Το αρνί, οι μπύρες και το κρασί ήταν ακόμα εκεί! Ρούπι δεν το είχαν κουνήσει! Για να μην την προσβάλλω.. (σσ.. την ζυγαριά), την ξαναέβαλα στη θέση της. Άλλωστε μπορεί να μου είχε δώσει λάθος μέτρηση. Μπορεί να με ζήλευε! Μπορεί…

Κάπου εκεί ο μικρός της παρέας μαζί με ‘κάνα δύο φίλους ξεμονάχιασαν την καρέκλα με το σακάκι του πατέρα. Έβαλαν το χέρι γρήγορα γρήγορα στην τσέπη και κατάφεραν να αποκτήσουν πρόσβαση σε μια κροτίδα κι ένα κουτί σπίρτα. Τα πήραν παράμερα κι άρχισαν να προσομοιώνουν τις κινήσεις που είχαν δει λίγα λεπτά πριν. Ήθελαν κι αυτοί να συμμετάσχουν στη γιορτή της χριστιανοσύνης.  

Αγωνίστηκαν λέει μέχρι τελευταίας ρανίδος του χρόνου τους και κατάφεραν να έχει δικιά της ημέρα η Ελληνική γλώσσα στην UNESCO. Ουάο! Ερεθίστηκαν μέχρι και οι παπαρούνες. Τσουτσούρωσε η τρίχα του αρνιού που δεν ανέβηκε ακόμα στην σούβλα!!!

Πάσχα! Η Γιορτή της άνοιξης, το πάρτι της Ζωής!

Ανέβηκε λέει η Ζωή στη 2η θέση. Εδραιώθηκε ένα πράμα! Ανησύχησε ο Κυριάκος, θορυβήθηκε ο Σωκράτης, πανικοβλήθηκε ο Νικόλας, ενθουσιάστηκε η Αφροδίτη, αφωνία ο Στέφανος, σκούζει ο έτερος Κυριάκος! Τρεχάτε σύντροφοι…