Περάσανε κι οι γιορτές του Πάσχα αφήνοντας πίσω τους, εκτός των υπολοίπων.. και μερικά κιλά! Ξέρετε τώρα, φάγαμε, φάγαμε, φάγαμε… σαν την Ελληνική ταινία «Υπάρχει και Φιλότιμο» όπου οι χωρικοί σε μια έκρηξη αγανάκτησης λέγανε στον Κωνσταντάρα.. «φάγανε φάγανε φάγανε…» έτσι κι εμείς!!
Ετούτη την περίοδο λοιπόν, αποφεύγουμε τη ζυγαριά σαν τον διάβολο το λιβάνι.. Οπότε ντοματούλα, μαρουλάκι κι ότι έχει μείνει στο ψυγείο… Προσπάθεια αποκατάστασης της κορμοστασιάς ένα πράμα… εε;;;
Αφού πέρασε μια βδομάδα λοιπόν, αποφάσισα κι εγώ να ανέβω στη ζυγαριά! Αδερφέ, τι ήταν αυτό;; Εάν είχε στόμα θα βογκούσε! Την κοψομέσιασα τη «μαύρη», τριψήφιο έγραψε! Τριψήφιο και με διαφορά. Το αρνί, οι μπύρες και το κρασί ήταν ακόμα εκεί! Ρούπι δεν το είχαν κουνήσει! Για να μην την προσβάλλω.. (σσ.. την ζυγαριά), την ξαναέβαλα στη θέση της. Άλλωστε μπορεί να μου είχε δώσει λάθος μέτρηση. Μπορεί να με ζήλευε! Μπορεί…
Πέρασαν δυο τρείς μέρες και ξανασυναντηθήκαμε. Το αποτέλεσμα ίδιο! Δεν μπορεί σκέφτηκα, μου κάνει πλάκα!! Θα πάρω και μια δεύτερη γνώμη και πετάχτηκα στο διπλανό φαρμακείο. Μπήκα μέσα «τάχα» να πάρω ασπιρίνες και .. το αποτέλεσμα μεγαλύτερο! Ρε τι ήταν αυτό που με βρήκε;; Οι ζυγαριές είχαν συμμαχήσει εναντίον μου!
Δεν πάει άλλο.. έπρεπε να επαναστατήσω ενάντια στη δυναστεία τους!!!
Φαγητό στόπ! Θα τους έδειχνα εγώ τι εστί βερίκοκο!! Την έπεσα λοιπόν σε κάτι χόρτα, σε κάτι λαπάδες, εμπάργκο στο ψωμί, αλκοόλ μηδέν! Άντεξα μια μέρα, δυο μέρες,… δύο ώρες, μια ώρα.. χτύπησε το τηλέφωνο… «δεν πάμε μια βόλτα;;;»… ακούστηκε μια φωνή από μέσα. Τι να κάμω κι εγώ;; Αδυνατούσα να κλείσω τ’ αυτιά στις σειρήνες. Οπότε συναχθήκαμε με την καλούσα και την επέσαμε σε κάτι ζυμαρικά… δεύτερη ανάσταση βρε παιδί μου! Δεύτερη ανάσταση μέσα σε μερικές ημέρες.
Ήταν πλέον σαφές, η επανάστασή μου είχε πετύχει!
Είχα αποδείξει την εγκράτεια και την πειθαρχεία μου! Αμέ πώς;; Έτσι θα τους πέρναγε;; Οπότε την επόμενη μέρα ξανακατέβασα την ζυγαριά από το ντουλάπι, ανήλθα και ο δείκτης ακλόνητος! Εντός αποδεκτών ορίων!! Της το είχα διαμηνύσει άλλωστε.. δεν θα της «περάσει». Κατέβηκα από την ζυγαριά μ’ ένα χαμόγελο!
Το αποτέλεσμα ικανοποιητικότατο!
Δεν θα με ενοχλούσε άλλο πιά με τις μετρήσεις της.
Δεν θα με ενοχλούσε τίποτε άλλο, παρά μονάχα το ελατήριό της που βρισκόταν την τσέπη μου!!!
