Τετάρτη 13/9 πρωί, καθίσαμε στο Mavadda για ένα γρήγορο καφέ! Γρήγορο (;).. εάν βγεις για καφέ στο Κιάτο μόνο γρήγορος δεν θα είναι! Πέρασαν αρκετοί, άλλοι κάθισαν μαζί μας άλλοι όχι. Κερνούσε η σύζυγος βλέπετε για την υποψηφιότητα! Τη δικιά μου υποψηφιότητα με το ψηφοδέλτιο του κου Πιστεύου! Μεταξύ πολλών φίλων και γνωστών κάθισε για λίγο χρόνο μαζί μας και ο Άκης. Εξαιρετικό παιδί! Βέβαια συμμετέχει ως υποψήφιος με την αντίπαλη παράταξη (και μπράβο του!). Παράταξη με την οποία έχει καταφέρει να εκλεγεί και να αναλάβει θέση ευθύνης πολλάκις!
Αστειευόμενος μου είπε.. «εσύ δεν θα ψηφίσεις ποτέ “Σπύρο” διότι το μόνο σου επιχείρημα είναι πως βρίσκεται 13 χρόνια στη διακυβέρνηση του δήμου!». Σιωπηλά συμφώνησα ως προς το πρώτο σκέλος της πρότασης του Άκη, το δεύτερο μάλλον δεν έχριζε σχολιασμού, άλλωστε γνωστοί είμαστε! Γνωστοί, όχι φίλοι… διότι, η μετάβαση από τη μια κατάσταση στην άλλη πραγματοποιείται ενίοτε με ένα τραπέζι. Ξέρετε τώρα.. είναι εκείνα τα τραπέζια που ξεκινάς με ένα μεζέ και λίγο τσίπουρο και καταλήγεις να συνουσιάζεσαι με παντός είδους θαλασσινά, κρεατικά, λαχανικά και όλα της φύσης τα καλά! Αυτά τα τραπέζια που κάνουν φίλους τους γνωστούς σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς! Το πρόβλημα βέβαια προκύπτει όταν αναγκαστικά, σε κάποια χρονική στιγμή, θα σηκωθείς από το τραπέζι, οπότε θα πρέπει να διαχωρίσεις τη φιλία από τη μάσα, αγαπητέ Άκη!
